-
1 caelo
caelo, āvī, ātum, āre (von 1. caelum), I) entsprechend dem griech. τορεύω = auf Metall (bes. Gold u. Silber) erhabene Arbeiten stechen (später auch gießen), ziselieren, in erhabener Arbeit ausführen, halberhaben schnitzen, speciem caelare argento, Cic.: calvam auro, mit G. auslegen, Liv.: in auro fortia facta patrum, Verg.: scuta auro, argento, arma auro et argento, Liv.: prägn. v. der Pers., miles non caelatus auro et argento, sed ferro et animis fretus, Liv. – tecta caelata, Enn. fr.: vasa caelata, Cic. u. Liv.: lanx caelata (Ggstz. pura), ICt.: frena caelata, Apul.: Centauri caelati in scyphis, Plin.: caelatum aurum et argentum, Cic. – in Elfenbein, navis, cuius tutela (Schutzpatron) ebore caelata est, Sen. – in Holz, pocula ponam fagina, caelatum divini opus Alcimedontis, Verg. – in Marmor, pteron ab oriente caelavit Scopas, Plin. – in Gips, coronae (Gesimse) caelatae (Ggstz. purae), Vitr. – n. pl. subst., caelata magnorum artificum manu, von der Hand gr. K. ziselierte Gefäße, Sen. ep. 123, 7. – II) übtr., von andern Werken der Kunst, wie: a) v. kunstvollen Webereien, caelata multā arte Dolionii donat velamina regis, Val. Flacc. 5, 6. – b) v. der Dichtung, caelatum novem Musis (von den neun M.) opus, ausgeschmückt, Hor. ep. 2, 2, 92.
-
2 caelo
caelo, āvī, ātum, āre (von 1. caelum), I) entsprechend dem griech. τορεύω = auf Metall (bes. Gold u. Silber) erhabene Arbeiten stechen (später auch gießen), ziselieren, in erhabener Arbeit ausführen, halberhaben schnitzen, speciem caelare argento, Cic.: calvam auro, mit G. auslegen, Liv.: in auro fortia facta patrum, Verg.: scuta auro, argento, arma auro et argento, Liv.: prägn. v. der Pers., miles non caelatus auro et argento, sed ferro et animis fretus, Liv. – tecta caelata, Enn. fr.: vasa caelata, Cic. u. Liv.: lanx caelata (Ggstz. pura), ICt.: frena caelata, Apul.: Centauri caelati in scyphis, Plin.: caelatum aurum et argentum, Cic. – in Elfenbein, navis, cuius tutela (Schutzpatron) ebore caelata est, Sen. – in Holz, pocula ponam fagina, caelatum divini opus Alcimedontis, Verg. – in Marmor, pteron ab oriente caelavit Scopas, Plin. – in Gips, coronae (Gesimse) caelatae (Ggstz. purae), Vitr. – n. pl. subst., caelata magnorum artificum manu, von der Hand gr. K. ziselierte Gefäße, Sen. ep. 123, 7. – II) übtr., von andern Werken der Kunst, wie: a) v. kunstvollen Webereien, caelata multā arte Dolionii donat velamina regis, Val. Flacc. 5, 6. – b) v. der Dichtung, caelatum novem Musis (von den neun M.) opus, ausgeschmückt, Hor. ep. 2, 2, 92. -
3 balteus
ī m.1) кайма, кромка, корка (sc. placentae Cato)2) полоска ( corticis PM)5) часть сбруи, охватывавшая шею и грудь лошади (pictilibus balteis exornatus, sc. asinus Ap)6) подпруга Cld7) (тж. signorum b. Man) зодиак Man8) архит. листель, валик (в капители колонны) ( baltei pulvinorum Vtr)9) Calp, Tert = praecinctio -
4 balteus
balteus, ī, m. u. - eum, ī, n. ( nach Varr. bei Charis. 77, 5 etrusk. Urspr.), die Einfassung, der Rand, der Gürtel, Gurt, I) im allg.: a) der Rand, die Rinde des Kuchens, Cato. r. r. 76 u. 78. – b) die Rinde des Weidenbaums, Plin. 16, 174. – c) = praecinctio (διάζωμα), der im Amphitheater rings herumgehende breite Absatz zwischen den Sitzerhöhungen, Calp. ecl. 7, 47. Tert. de spect. 3. – d) baltei pulvinorum, an den Kapitälen der Säulen, der Polstergurt, Vitr. 3, 5, 7. – e) der Himmelsgürtel, Tierkreis, Manil. 1, 679 (675); 3, 334. – II) insbes., der Gürtel, der Gurt, A) eig.: a) zum Tragen des Schwertes, das über der Schulter getragene Wehrgehenk (s. Varr. LL. 5, 116), sutilis, Verg.: caelatus auro, Ov.: verutum in balteo defigitur, Caes. – b) = ζωστήρ, der Gürtel der Frauen, Lucan. 2, 362: v. Gürtel der Venus, Mart. 14, 207. Apul. met. 2, 8: des jüdischen Hohenpriesters, Vulg. exod. 28, 4 u.a. – c) ein Gürtel zum Schmuck um Hals u. Brust der Pferde, an den man oft Schellen befestigte, Apul. met. 10, 18; de deo Socr. 23 ( neben cingulum). – d) (poet.) = cingula, der Bauchgurt, Bauchriemen der Pferde usw., Claud. epigr. 21, 2 (ibid. 20, 4 zona gen.). – B) meton., baltea, Schläge mit dem Gürtel od. mit dem Riemen, quoties rumoribus ulciscuntur baltea, Iuven. 9, 111 sq. – / Genet. baltei zweisilb., Verg. Aen. 10, 496.
-
5 balteus
balteus, ī, m. u. - eum, ī, n. ( nach Varr. bei Charis. 77, 5 etrusk. Urspr.), die Einfassung, der Rand, der Gürtel, Gurt, I) im allg.: a) der Rand, die Rinde des Kuchens, Cato. r. r. 76 u. 78. – b) die Rinde des Weidenbaums, Plin. 16, 174. – c) = praecinctio (διάζωμα), der im Amphitheater rings herumgehende breite Absatz zwischen den Sitzerhöhungen, Calp. ecl. 7, 47. Tert. de spect. 3. – d) baltei pulvinorum, an den Kapitälen der Säulen, der Polstergurt, Vitr. 3, 5, 7. – e) der Himmelsgürtel, Tierkreis, Manil. 1, 679 (675); 3, 334. – II) insbes., der Gürtel, der Gurt, A) eig.: a) zum Tragen des Schwertes, das über der Schulter getragene Wehrgehenk (s. Varr. LL. 5, 116), sutilis, Verg.: caelatus auro, Ov.: verutum in balteo defigitur, Caes. – b) = ζωστήρ, der Gürtel der Frauen, Lucan. 2, 362: v. Gürtel der Venus, Mart. 14, 207. Apul. met. 2, 8: des jüdischen Hohenpriesters, Vulg. exod. 28, 4 u.a. – c) ein Gürtel zum Schmuck um Hals u. Brust der Pferde, an den man oft Schellen befestigte, Apul. met. 10, 18; de deo Socr. 23 ( neben cingulum). – d) (poet.) = cingula, der Bauchgurt, Bauchriemen der Pferde usw., Claud. epigr. 21, 2 (ibid. 20, 4 zona gen.). – B) meton., baltea, Schläge mit dem Gürtel od. mit dem Riemen, quoties rumoribus ulciscuntur baltea, Iuven. 9, 111 sq. – ⇒ Genet. baltei zweisilb., Verg. Aen.————10, 496. -
6 caelō
caelō āvī, ātus [caelum, a chisel; see 2 SAC-, SEC-], to engrave in relief, make raised work, carve, engrave (usu. in silver or copper): speciem argento: galeas ae<*>e: caelata in auro facta, V.: flumina Argento, O.: scuta auro, L.: calvam auro, emboss, L.: si quicquam caelati aspexerat, engraved work. —Rarely of wood-carving: pocula Fagina, caelatum opus, V. — Fig., to adorn, finish: Caelatum novem musis opus, by the muses, H.: caelatus stellis Delphin, decked, O.* * *caelare, caelavi, caelatus V TRANScarve, make raised work/relief; engrave, emboss; chase, finish; embroider -
7 caelo
caelo, āvi, ātum, 1, v. a. [1. caelum].I.Lit., answering to the Gr. toreuô, to engrave in relief upon metals (esp. silver) or wory, to make raised work, to carve, engrave; later also, to cast (cf. O. Müll. Archaeol. § 311 sq.; and v. Quint. 2, 21, 8, s. v. caelatura; Fest. s. v. ancaesa, p. 17; Isid. Orig. 13, 4, 1; 19, 7, 4; 20, 4, 7)' ab initio sic opus ducere, ut caelandum, non ex integro fabricandum sit, Quint. 10, 3, 18:B.hanc speciem Praxiteles caelavit argento,
Cic. Div. 1, 36, 79:galeas aere Corinthio,
id. Verr. 2, 4, 44, § 97:caelata in auro Fortia facta patrum,
Verg. A. 1, 640:clipeo quoque flumina septem Argento partim, partim caelaverat auro,
Ov. M. 5, 189; cf. id. ib. 2, 6; 13, 684: scuta auro, argento, Liv 9, 40, 2;7, 10, 7: vasa magnifica et pretiose caelata,
Cic. Inv. 2, 40, 116:vasa caelata,
id. Verr. 2, 4, 21, § 45; Liv. 34, 52, 5; 23, 24, 12;centauros in scyphis,
Plin. 33, 12, 55, § 156: libidines in poculis, id. prooem. § 4 al.;Liv 23, 24, 12: caelatum aurum et argentum,
Cic. Tusc. 5, 21, 61; id. Or. 70, 232; id. Verr. 2, 2, 52, § 129; 2, 4, 23, § 52; id. Rosc. Am. 46, 133:caelata metus alios arma,
Val. Fl. 1, 402:Phorcys caelatus Gorgone parmam,
Sil. 10, 175.—To carve or engrave on other materials (cf. caelatura, I. B.);II.upon wood: pocula ponam Fagina, caelatum divini opus Alcimedontis,
Verg. E. 3, 36;in marble: caelavit Scopas pteron ab oriente,
Plin. 36, 5, 4, § 31; cf.:(vitrum) argenti modo caelatur,
id. 36, 26, 66, § 193; Vitr. 7, 3, 4.—Meton. of other works of art.A.Of skilful weaving or embroidering:B.velamina caelata multā arte,
Val. Fl. 5, 6.—Of poetry: carmina compono, hio elegos. Mirabile visu Caelatumque novem musis (i. e. a novem musis) opus, * Hor. Ep. 2, 2, 92.—III.Trop.:quem modo caelatum stellis Delphina videbas, i. e. the constellation,
Ov. F. 2, 79. -
8 baltea
baltea ōrum, n [cf. Engl. belt], a girdle, belt, sword-belt, shoulder-band, baldric: auro caelatus, O.: (pharetram) circumplectitur auro Balteus, a quiver-belt, V.: verutum in balteo defigitur, Cs.: quotiens rumoribus ulciscuntur Baltea, i. e. avenge strappings by slanders, Iu. -
9 crater
[st1]1 [-] crātēr, ēris, m.: - [abcl][b]a - cratère (vase dans lequel on mélangeait le vin avec l'eau avant de remplir les coupes). - [abcl]b - vase à mettre l'huile. - [abcl]c - gouffre, fissure volcanique. - [abcl]d - cratère (du volcan). - [abcl]e - bassin d'une fontaine. - [abcl]f - la Coupe (constellation).[/b] - [gr]gr. κρατήρ, ῆρος (Ion. κρητήρ) -- κεράννυμι: mélanger. - acc. sing. -era, -erem; acc. plur. -eres, -eras. [st1]2 [-] Crātēr, ēris, m.: golfe voisin de Baïes.* * *[st1]1 [-] crātēr, ēris, m.: - [abcl][b]a - cratère (vase dans lequel on mélangeait le vin avec l'eau avant de remplir les coupes). - [abcl]b - vase à mettre l'huile. - [abcl]c - gouffre, fissure volcanique. - [abcl]d - cratère (du volcan). - [abcl]e - bassin d'une fontaine. - [abcl]f - la Coupe (constellation).[/b] - [gr]gr. κρατήρ, ῆρος (Ion. κρητήρ) -- κεράννυμι: mélanger. - acc. sing. -era, -erem; acc. plur. -eres, -eras. [st1]2 [-] Crātēr, ēris, m.: golfe voisin de Baïes.* * *Crater, crateris, pen. prod. m. g. in accusatiuo craterem vel cratera. Vnde nominatiuus cratera, craterae. Virgilius. Une coupe ou tasse.\Argenti crateres. Persius. Tasses d'argent.\Caelatus crater. Ouid. Gravé.\Crater impressus signis. Virgil. Gravé, Entaillé.\Crater auro solidus. Virgil. Massif d'or.\Magno cratere lacessere aliquem. Valer. Flac. Boire à luy d'une grande tassee de vin.\Sistitur argento crater. Oui. On met sur la table une tasse d'argent.\Crater. Ouid. Un plat à mettre la viande sur la table.\Crater. Plin. iunior. Le bassin d'une fontaine.
Перевод: со всех языков на все языки
со всех языков на все языки- Со всех языков на:
- Все языки
- Со всех языков на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий
- Русский
- Французский